شهید علی محمد دوست (ابیک)
بسم رب شهدا والصدیقین
شهید علی محمددوست در پانزدهم مرداد ۱۳۴۶، در شهر کرج به دنیا آمد. پدرش حسن، فروشنده بود و مادرش زهرا نام داشت. دانشآموز سوم راهنمایی بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هفتم فروردین ۱۳۶۱، در دشتعباس توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر آبیک واقع است.
وصیت نامه :
بسم الله الرحمن الرحیم.
«و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون».
( آلعمران/ ۱۶۹).
اینجانب «علی محمددوست»، به وحدانیت خداوند (جلّجلاله) که آفرینندهی همه چیز میباشد و خداوندی که هر چه بخواهد، هست می شود و هر چه نخواهد، نیست می شود و خداوندی که از آن سوی جهان تا این سوی جهان خبر دارد و به نبوّت پیامبران الهی ـ از حضرت آدم (ع) تا حضرت محمد (ص) ـ اقرار مینمایم.
هدف از آمدن من به جبههی جنگ حق علیه باطل، این است که از اسلام عزیزی که پیامبر اسلام بنیانگذار آن بود، دفاع نمایم و از مملکت اسلامی ـ که نتیجهی انقلابی بس عظیم به رهبری امام خمینی (س) بوده است ـ دفاع کنم و از ناموس خود و ناموس برادران خود دفاع کنمو به ندای امام حسین (علیه السلام) ـ که در روز عاشورا فریاد کرد و گفت: «آیا کسی هست که به یاری من بیاید؟» ـ جواب دهم. من برای لبیک گفتن به ندای حسین (ع) و به فرزند پاک او، خمینی بتشکن (س)، به جبههی حق علیه باطل روانه شدم. … و اما پیامی که برای خانوادهی عزیزم دارم، این است که: به یاری قرآن بشتابید و اسلام را یاری نمایید و به سخنان فرزند حسین (ع)، که امام بزرگوارمان است و نصیحتهایی که حسینوار مینماید، گوش فرا دهید.
اگر چراغی از چراغ های این دنیای بیکران خاموش شد، نگران نباشید که اصل روشنی خود باقی است و مپندارید که آن چراغ خاموش است. اگر من هم از این دنیای فانی رفتم و در راه اسلام به درجهی رفیع شهادت رسیدم، مبادا برایم گریه و زاری نمایید که شهید باقی و زنده است.
اگر گریه و زاری کنید، روح مرا آزار
میدهید و اجر مرا هم کم میکنید. … و اما ای برادر دانشآموز! قلم تو
همچون تفنگ من تیز و بُرّنده است و با آموختن تو قلب دشمن به لرزه در
میآید. ای برادر! در سنگر مدارس از تفرقه و جدایی دوری نما، که این تفرقه
باعث جنگ و جدال میشود. ای برادری که در سنگر مدارس هستی! به دنبال علم و
دانش توأم با ایمان و یادگیری باش، نه برای گرفتن مدرک و اشغال کردن پستی؛
بلکه آموزش و پرورش به معنای واقعی آن. و اما سخنی دیگر: قرآن را حتی لحظه
ای فراموش نکنید و فرمودههای امام خمینی (س) را با جان و دل بپذیرید.
۱۴/۱۲/۱۳۶۰
http://abeyek.com/%d8%a7%db%8c-%d8%a8%d8%b1%d8%a7%d8%af%d8%b1-%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%b4-%d8%a2%d9%85%d9%88%d8%b2-%d8%a2%d9%85%d9%88%d8%ae%d8%aa%d9%86-%d8%aa%d9%88-%d9%82%d9%84%d8%a8-%d8%af%d8%b4%d9%85%d9%86-%d8%a8%d9%87/
http://www.khatesorkh.ir/index.php?martyr_id=615
ای برادر دانشآموز! قلم تو همچون تفنگ من تیز و بُرّنده است و با آموختن تو قلب دشمن به لرزه در میآید.به دنبال علم و دانش توأم با ایمان و یادگیری باش، نه برای گرفتن مدرک و اشغال کردن پستی
http://tashohada.ir/shohada_item/id,134/%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%AA%D8%B9%D9%84%DB%8C.html