بسم رب شهدا و الصدیقین
فرازهایی از وصیت نامه شهید مصطفی تک زارع:
خدایا میدانم من شایسته شهادت یعنی راه سرخ مردانه پاک و مجاهد نیستم اما به لطف و عظمت بیکرانت و بخشایش بی اندازه امیدوارم. همه را لیاقت و شایستگی شهادت نیست اما امیدوارم که خداوند روز شهادت را نصیب این بنده گنهکار بنماید شهادت مقطعی از حرکت تکاملی است که انسان به وجود مطلق می پیوندد و از زبونی در می آید تا بتواند به ملاقات حق که منتهای تلاش اوست نائل گردد انسان وقتی بر سر دوراهی قرار می گیرد باید یک راه را انتخاب کند عزت و ذلت؟ حسین علیه السلام با یزید؟ شهادت در راه خدا یا کفر؟ ای کاش هزاران جان داشتم و در راه خدا هدیه می گردم. من راه خود را آگاهانه انتخاب کردم و اگر شهادت نصیبم شود به هدفم رسیده ام. برادران استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین درمان برای درد هاست همیشه به یاد خدا باشید و در راه او قدم بگذارید. مواظب باشید دشمن در بین شما تفرقه نیندازند و شما را از روحانیت جدا نکنند که اگر چنین کنند روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرت هاست اگر فیض شهادت نصیبم شد آنانکه پیرو ولایت فقیه نیستند برمن نگریند و در تشییع جنازه من حاضر نشوند از شما مردم انقلابی می خواهم هیچگاه از ولایت فقیه جدا نشوید از خواهران می خواهم که حجاب خود را حفظ کنند چون حجاب آنها پاسدار خون شهدا است.
شهیدمصطفی تک زارع/نام پدر: ابوالقاسم/محل تولد:روستای قارپوز اباد/تاریخ تولد:1346/مدرک تحصیلی:پنجم ابتدایی/شغل شهید:خیاط/محل کار:قارپوزاباد/تاریخ شهادت :19/10/65/نام عملیات :کربلای 5/محل شهادت:شلمچه/نشانی مزار:گلزار روستای قارپوز اباد
http://mahtabi-nazanin.blogfa.com/post/1745
https://www.golzar.info/163007/
